Category Archives: Dziennikarstwo katolickie

O. Józef Chiaudano T. J., „Dziennikarstwo Katolickie” (rozmowa czwarta)

Posted on by
Odpowiedz

W czwartej rozmowie znowu mowa o tym, czego dziennikarz katolicki nie może pochwalać. Tym razem mowa o stowarzyszeniach, organizacjach, wydarzeniach, a także relacjonowaniu różnych wydarzeń moralnie ujemnych czy wprost szkodliwych.

Raz jeszcze na pierwszy plan wysuwa się rola cnót roztropności (rozeznania okoliczności) oraz męstwa: „katolików mężnych, umiejących stanąć w obronie zasady, jest zaledwie garstka wśród całej masy miernot”. Dziś nie może być lepiej, z uwagi na wychowanie, a raczej jego brak, u mas mniej lub bardziej katolickich. Czytaj dalej →

O. Józef Chiaudano T. J., „Dziennikarstwo Katolickie” (rozmowa trzecia)

Posted on by
Odpowiedz

Kolejna, trzecia rozmowa dotyczy stanowiska jaką dziennikarz katolicki powinien zająć w sprawie złych autorów, ich dzieł i czynów. Ks. Euzebiusz wyjaśnia, że nie można im pobłażać jak również szczególnie chwalić u nich tego co czasami wygląda na dobre. Bowiem zło które jest tam zasiane wystarcza do ogólnego potępienia całości ich dzieł. Pisarze niemoralni i bezbożni nie mają prawa do tego aby dziennikarze katoliccy rozgłaszali ich zasługi literackie, naukowe lub artystyczne – generalnie lepiej w takich sytuacjach milczeć. Czytaj dalej →

O. Józef Chiaudano T. J., „Dziennikarstwo Katolickie” (rozmowa druga)

Posted on by
Odpowiedz

W drugiej rozmowie krytyce podlega lekkomyślność w wypowiadaniu zdań, które choć niezupełnie sprzeczne z wiarą, wystawiają ją na szwank i prowadzą do herezji. Sprawa ta jest tym ważniejsza dziś, gdy władza najwyższa w Kościele nie jest sprawowana z racji wakatu (formalnego) Stolicy Apostolskiej. Dziś każdy dyletant może założyć (i często faktycznie zakłada) stronę internetową i bez znajomości przedmiotu wypowiadać się na tematy związane bliżej lub dalej z wiarą lub moralnością nie przedstawiając ich jednak w zgodzie z wiarą i moralnością. Czytaj dalej →

O. Józef Chiaudano T. J., „Dziennikarstwo Katolickie” (pochwała Papieża, wstęp, rozmowa pierwsza)

Posted on by
Odpowiedz

Po recenzji broszurki o. Chiaudano pt. „Dziennikarstwo Katolickie” czas na jego treść, której tłumaczenie pojawiło się w „Myśli Katolickiej” (rok IV [1911], nry 9-25), poprzedzone listami pochwalnymi Stolicy Apostolskiej. W oddanym do druku wydaniu włoskim te listy umieszczone były w Dodatku na końcu książki. Czytaj dalej →

O. Józef Chiaudano T.J.: „Dziennikarstwo katolickie” (recenzja)

Posted on by
Odpowiedz

Niejednokrotnie już pisaliśmy, czym ma być prasa integralnie katolicka, głównie opierając się na artykułach z „Myśli Katolickiej”, a także podając przykłady artykułów z początkowego okresu rewolucji posoborowej (np. „Il tempo di Roma” czy „Vigilia Romana”). Od dawna jednak prasa mniej lub bardziej katolicka uprawiała różne flirciki z błędami nowożytnymi, pomniejszając błędy i zło, zwłaszcza ustępując przed liberałami i moderantami różnych odcieni. Ponad sto lat temu ganiła to prasa szczerze katolicka. Trudno się zatem dziwić, że dziś jest jeszcze gorzej, skoro ludzie nie są wychowywani już nawet nie tylko w wierze, ale w ogóle. Liberalizm wśród katolików jest powszechny, a jego podstawą ustępliwość i zniewieściałość społeczna, o której mówi autor artykułu „Na czem polega prawdziwy pokój?” („Myśl Katolicka”, rok V [1912], nr 21, ss. 162-163). Czytaj dalej →

Katolicki publicysta uzurpatorem władzy duchownej?

Posted on by
Odpowiedz

Raz po raz jakiś człowiek wpada „w błąd, właściwy liberałom i modernistom wszystkich krajów, przedstawiając dzielnych publicystów jako uzurpatorów władzy duchownej”. Nie zdziwiło nas to bynajmniej, gdy tego rodzaju „zarzuty” wysunięto wobec naszej „Myśli Katolickiej”, jest to stary błąd. Czytaj dalej →